Biz, Türkiye Yazarlar Sendikası olarak kentlerimizde ve köylerimizde savaş sözcüğünün son bulmasını, savaşta yaşamını yitirmiş insanların tabutlarının bir daha görülmemesini istiyoruz.

Parlamento'nun onayıyla, Türk Silahlı Kuvvetleri sınırın dışına çıktı ve resmi rakamlara göre şu ana kadar ölü sayısı 200'e yaklaşmıştır.

Bundan sonra kaça çıkacak?

Bu soru bir yazar, bir sanatçı için demirleşmiş ayaz kadar üşütücüdür; çünkü sorulan şey bir oyunun puanları, bir yarışmanın sonuçları değildir.

Sorulan şey genç insanların ölümüdür.

Savaş kışkırtıcıları, ölüm üzerinden propaganda yapanlar için, bazı sözcükler ve rakamlar "kutsal" olabilir. Ama yaşamı savunan yazarlar için, insanların ölümünü anlatan sözcükler, gösteren rakamlar dehşettir, korkunçtur.

Biz savaş barbarlığının son bulabileceği; bütün sorunların akılla, konuşmayla, politikayla çözülebileceği bir uygarlıkta yaşadığımıza inanmak istiyoruz.

Biz ülkemizin ölmek, öldürmek, acı çekmek, yoksullaşmak gibi insana yakışmayan sözcüklerle değil, bu korkunçluklarla özdeş değil, biz ülkemizin YAŞAMAK/ YAŞATMAK, gönendirmek, SEVGİ ve esenlik yaratmak gibi sözcüklerle eşdeğer olmasını istiyoruz...

İşte bu yüzden, önce BARIŞ diyoruz.

Çünkü gerçek ve kalıcı tek çözüm BARIŞLA gelendir.