8 Mart emekçi yahut emeği sağdıç edilmekte olan kadınlara saygı günü. Kadın emeğinin her cephedeki o ödeşilmez çabası önünde esas duruşa geçilmesi gereken gün. Oysa kadın, binbir cephede veredurduğu kavgayı, ettiği emeği, ev, iş, sokakta didindiğini önemsemeden üretip yaşatıyor, çalım edip usanmadan, coşkusu zerrece eksilmeden.

Biz kadınlar, önce yaşam hakkı istiyoruz. Kadınlar öldürülmesin. Kadına kıyan el, kalkan bıçak kiminse, en ağır cezaya müstehak olsun, hafifletici neden tanımıyoruz! Düşünen, yazan, görüşünü dile getirenlerimiz, mapusa tıkılmasın! Siyasette ve aşkta çıkmaza düşen, kadın taşına hile yaparak, onu oyun dışına sürmesin, kendini yanlış yazanlar, kadını silerek düzeldim sanmasın.

Kadınlara korumadan önce, özgürlük, iş ve hayat güvencesi, eğitim hakkı gerek. Sağlık, barınma, eğitim, çalışma, siyasete katılma ve mutlu olma hakkıyla sahiden yaşamak istiyor kadın. Çocuklarının sağlığı, sayısı, doğurma ya da doğurmama kararıyla, eğitimi, engeli, geleceği, iyi yaşlanma, iyi ölüm konularında tasalanmak istemiyor. Adından, dilinden, kimliği ve inancından, duruşundan ötürü yargılanıp yaftalanmak, töre eliyle yargısız infaz edilmek istemiyor.

Öteki olmak istemiyor. Hükümsüz, adı yok, hayalden yasaklı, aşkta ikinci, yasada şiddetin esas kişisi yapılmaktan yıldı, yoruldu, bıkıp usandı, kadınlar. Cuma ya da cumartesi annesi olmak, gelmez oğul yolu gözlemek, oğlunun kemiklerine hasret ölmek, dağdaki, gurbetteki, yeraltındaki oğullarının kokusuna hasret gitmek istemiyor. Biz kadınlar gitmek değil, bize yakışır bir dünyada kalmak ve sahiden yaşamak istiyoruz.

Ayşe Kilimci
PEN Kadın Yazarlar Komitesi Başkanı