16 Haziran’da çok ağır bir ameliyat geçirdim, deyim yerindeyse ‘mucizevi’ bir ameliyattı, ama bedenen ve ruhen hala toparlanmış değilim. Kendimi yeterince ifade edemezsem anlayışla karşılamanızı rica ederim.
Ameliyattan çok kısa bir süre sonra bir arkadaşımla yaptığım duygusal bir söyleşinin video çekimlerinin internette yayımlanmasıyla olup bitenlere gerçekten şaşırdım ve fazlasıyla üzüldüm. Ne o söyleşide, ne de bir başka mecrada, Türkiye PEN ve Uluslararası PEN üzerine tek olumsuz cümle kurmadım. Tam tersine, beş buçuk yıl süren yargılanmam boyunca en büyük desteği yazarlardan (ve okurlardan) gördüm ve PEN üyesi olmaktan onur duydum. Bana ve bütün yazarlara verdiğiniz desteğe minnettarım. Özellikle PEN Almanya’ya fazlasıyla borçluyum.
Gelgelelim, bir kırgınlığım da var. Almanya PEN ve PEN Berlin arasındaki nedenlerini ve ayrıntılarını tam olarak bilmediğim sürtüşmede, taraf olmamak için elimden geleni yapmama rağmen, mağdur edildiğimi düşünüyorum ve bu mağduriyetimi birden fazla kez dillendirdim. Geçen sene, fırtınalı bir PEN (Almanya) toplantısından bir gün sonra beyin kanaması geçirdim. Bursumun bitmesine çok az kalmıştı, kendime bakacak durumum yoktu. Maruz kaldığım duyarsızlığa incindim ve bu kırgınlığımı da duygusal bir anımda dışa vurdum. (Söyleşinin yazılı metninde eleştirel tek bir cümle yok.) Ne yazık ki, oldum olası kaçındığım bir ikilem, sorunların basına ya da internete yansıması, olayı hayal bile edemeyeceğim boyutlara taşıdı. Aslında söylemeye çalıştığım, bu tür sürtüşmelerin yazarlar arasındaki dayanışma ağını zedelememesi gerektiğiydi.
Bu saatten sonra ne yapabilirim, bilmiyorum. Ben ne dersem diyeyim, sanki cümlelerim hep bir yerlere çekiliyor... Bütün içtenliğimle, bir kez daha yazmaktan başka çarem yok. Türkiye PEN ve Uluslararası PEN ile ilgili tek bir olumsuz ifadem olmadığı gibi, aklımın ucundan dahi geçirmedim ve böyle yorumlanmasını da gerçekten şaşırdım. Yeterince öngörülü olamamışım, ya da söyleşiyi yapan gazeteci arkadaşla birlikte olamamışız.
Önemli dipnot: Bu vesileyle Uluslarası PEN, Kulturforum (Türkiye Almanya Kültür Forumu), ICORN ve Maksim Gorki Theater (Maksim Gorki Tiyatrosu) başta olmak üzere beni destekleyen bütün kurum ve kişilere teşekkür ederim.
Aslı Erdoğan’dan Mektup Var:
Sn. Zeynep Oral ve Türkiye PEN’deki dostlar,
16 Haziran’da çok ağır bir ameliyat geçirdim, deyim yerindeyse ‘mucizevi’ bir ameliyattı, ama bedenen ve ruhen hala toparlanmış değilim. Kendimi yeterince ifade edemezsem anlayışla karşılamanızı rica ederim.
Ameliyattan çok kısa bir süre sonra bir arkadaşımla yaptığım duygusal bir söyleşinin video çekimlerinin internette yayımlanmasıyla olup bitenlere gerçekten şaşırdım ve fazlasıyla üzüldüm. Ne o söyleşide, ne de bir başka mecrada, Türkiye PEN ve Uluslararası PEN üzerine tek olumsuz cümle kurmadım. Tam tersine, beş buçuk yıl süren yargılanmam boyunca en büyük desteği yazarlardan (ve okurlardan) gördüm ve PEN üyesi olmaktan onur duydum. Bana ve bütün yazarlara verdiğiniz desteğe minnettarım. Özellikle PEN Almanya’ya fazlasıyla borçluyum.
Gelgelelim, bir kırgınlığım da var. Almanya PEN ve PEN Berlin arasındaki nedenlerini ve ayrıntılarını tam olarak bilmediğim sürtüşmede, taraf olmamak için elimden geleni yapmama rağmen, mağdur edildiğimi düşünüyorum ve bu mağduriyetimi birden fazla kez dillendirdim. Geçen sene, fırtınalı bir PEN (Almanya) toplantısından bir gün sonra beyin kanaması geçirdim. Bursumun bitmesine çok az kalmıştı, kendime bakacak durumum yoktu. Maruz kaldığım duyarsızlığa incindim ve bu kırgınlığımı da duygusal bir anımda dışa vurdum. (Söyleşinin yazılı metninde eleştirel tek bir cümle yok.) Ne yazık ki, oldum olası kaçındığım bir ikilem, sorunların basına ya da internete yansıması, olayı hayal bile edemeyeceğim boyutlara taşıdı. Aslında söylemeye çalıştığım, bu tür sürtüşmelerin yazarlar arasındaki dayanışma ağını zedelememesi gerektiğiydi.
Bu saatten sonra ne yapabilirim, bilmiyorum. Ben ne dersem diyeyim, sanki cümlelerim hep bir yerlere çekiliyor... Bütün içtenliğimle, bir kez daha yazmaktan başka çarem yok. Türkiye PEN ve Uluslararası PEN ile ilgili tek bir olumsuz ifadem olmadığı gibi, aklımın ucundan dahi geçirmedim ve böyle yorumlanmasını da gerçekten şaşırdım. Yeterince öngörülü olamamışım, ya da söyleşiyi yapan gazeteci arkadaşla birlikte olamamışız.
Önemli dipnot: Bu vesileyle Uluslarası PEN, Kulturforum (Türkiye Almanya Kültür Forumu), ICORN ve Maksim Gorki Theater (Maksim Gorki Tiyatrosu) başta olmak üzere beni destekleyen bütün kurum ve kişilere teşekkür ederim.
Dostlukla,
Aslı Erdoğan