Hikâyeci, şair, tiyatro yazarı ve eleştirmeni, fotoğraf sanatçısı Nursen Karas’ın, hikâye kitabı Sevgi-Sizler’in yayımlandığı 1967 yılında Çıldır Kaymakamı Dincer Günday’dan gelen bir mektup… Ödemeli istenen bir kitabın ardından başlayan ve aralıksız 2 yıl süren mektup arkadaşlığı...

Bu mektuplarda Doğu ve Batı sentezinin çarpıcı yönlerini bulacaksınız. 60’lı yılların sonlarında Doğu ve Batı’daki ekonomik, kültürel, siyasal ve yaşamsal gerçekleri yansıtması açısından önemli belgelerdir bunlar. Hiç değiştirmeden sizlerle buluşturduğumuz mektuplar, doğudaki idealist bir bürokratla, batıdaki idealist bir yazarın, düzene başkaldırışlarını hissettirecek, işleyen çarkın dişlileri arasında yok olmama çığlıklarını duyuracaktır.

“Of, Nur­sen Ka­ras, of, of!..

Bil­me­di­ği­niz o ka­dar çok şey var ki. An­la­tı­la­ma­yan, “Bir ya­ban­cı­ya, san­ki ya­ban­cı değilmişçesine,”­­ bi­le söy­le­ne­me­yen o ka­dar çok şey var ki... An­la­ta­mam. Hem ya­rar­sız.

Su­sa su­sa bir ağ­zı­mız ol­du­ğu­nu bi­le unut­tuk. Ge­nel­lik­le ge­rek­siz ko­nuş­ma­lar­dan ka­çı­nı­yo­rum. Salt, iş ey­lem ala­nı­na dö­kü­lün­ce pa­ra­lel­le­ri­ne gir­me­me­ye özel bir dik­kat gös­te­ri­yo­rum tüm gü­cüm­le.

A­ma yan­lış ya­şa­mak­ta de­vam edi­yo­rum. Ne halt eder­sin? Düş­tük bir kez. Gör­dük bir kez. Acı­dık bir kez. Ye­di­ği­miz ek­mek, iç­ti­ği­miz su bo­ğa­zı­mız­dan geç­mez ol­du bir kez.

Gö­zü­mü­ze uy­ku gir­mez ol­du bir kez. “Olmaz,”­­ de­dik. “Olmuyor,”­­ de­dik. “Bi­zim gö­rü­şü­müz şu,”­­ de­dik. Ça­lı­şa­na yar­dım­cı ol­duk. Ezi­len­den ya­na ol­duk. Ya­pı­la­cak işi yap­

Ya­pıl­ma­ma­sı ge­re­ke­ni yap­ma­dık, di­ren­dik…”

http://www.gitayayinlari.net