Kitaba adını veren Kedisiz öyküsü bu cümleyle son buluyor. Unutulup gitmenin, bazen de hiç yaşamamış sayılmanın ağır kederinin yanında; hayat denen bu küçük derenin, kimi kez hangi umutları da yeşertebildiğini gösteren bu öykü, hatırlanmak üzerine yazılmış kısa bir destan tadındadır.
Yılların dahi yıkıp yok edemediği tek şey nedir? sorusuna verilen yanıt, öykünün bu cümlesinde okuyucunun karşısına çıkıveriyor: Kendisini geçmişin karanlığına kolay kolay teslim etmeyen, her şeye karşın nefes alıp veren, gerçek ve aydınlık bir sevgi!
Öykü sabır işidir. İki günde 'şöhret' yapmaz insanı. Soydan Kızgın, bunu erken öğrenmenin meyvelerini topluyor şimdi. İlk yazdıkları da öyküydü; ama, onlarla yetinmedi Soydan. Sessizce ördü kozasını, dilini oluşturdu, kendi öyküsünü yarattı. Şimdi bugünün ve yarının bir öykücüsü duruyor karşınızda.
-Feyza Hepçilingirler- (Tanıtım Bülteninden)
Soydan Kızgın 1975 yılında Erzincan'ın Çayırlı ilçesine bağlı Aşağıçamurdere köyünde doğdu. İlkokulu köyünde ve orta birinci sınıfıysa ilçede bulunan lisede tamamladı. 1988 yılında ailesiyle birlikte İstanbul’a göç etti. Öğrenimini İstanbul’da sürdürdü: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde lisansı, Bahçeşehir Üniversitesi’nde ise yüksek lisans eğitimi aldı.
Yazar kendi kelimeleriyle edebiyat serüvenini şöyle anlatıyor: “2001 yılında mezun olurken, cebimde bir işletme diploması var gibi görünüyordu ama aslında üniversiteyi o diplomadan çok daha değerli şeylere sahip olarak bitirmiştim: Bir okur olarak edebiyatın enginliğini daha derinden keşfetmenin sonsuz heyecanı yanında, yüreğimde her geçen gün daha da büyüyen, dizginlenmez bir yazma hevesi!”
1999’da, o güne değin kaleme aldığı birkaç öyküsünü, her yıl Gençlik Ödülleri adıyla öykü yarışması düzenleyen Kadıköy’deki Gençlik Kitabevi’ne gönderdi ve bu yarışmadan mansiyon ödülü aldı. Bu ödül, yazdıklarına olan inancının ve güveninin daha da pekişmesini sağladı. Bunun üzerine öykülerini dergilerine götürmeye ve yeni yarışmalara göndermeye karar verdi. İlk öyküleri 2000 yılının Ocak ayında Papirus (Göç Etmek adlı öyküsü) ve Güney (Kırmızı Elma adlı öyküsü) dergilerinde yayınlandı. Zaman içinde Adam Öykü, Varlık, Berfin Bahar, Yaba Edebiyat, Özgür Edebiyat, Gökyüzü gibi dergilerde de öyküleri yayınlanmaya başladı.
Aldığı öykü ödülleri şunlardır:
Çukurova Edebiyatçılar Derneği 2. Orhan Kemal Öykü Yarışması 2009 Üçüncülük Ödülü (Kedisiz adlı kitap dosyası ile) Yılmaz Güney Kültür ve Sanat Festivali Öykü Onur Ödülü 2008 Anafilya Edebiyat Dergisi Öykü Yarışması Birincilik Ödülü 2005 Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması İkincilik Ödülü 2002 Kadının Sosyal Hayatını Araştırma ve İnceleme Derneği (KASAİD) Öykü Yarışması İkincilik Ödülü 2001 Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması Üçüncülük Ödülü 2000 Varlık Dergisi Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülleri Dikkate Değer Öykü Ödülü 2000 Gila Kohen Öykü Yarışması Üçüncülük Ödülü 2000 Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması Mansiyon Ödülü 1999
Soydan Kızgın'ın Yeni Öykü Kitabı 'Kedisiz" Yayımlandı
2009 Orhan Kemal Öykü Yarışması Üçüncülük Ödülü
Oysa bu iki yılda kimler unutmamıştı ki beni.
Kitaba adını veren Kedisiz öyküsü bu cümleyle son buluyor. Unutulup gitmenin, bazen de hiç yaşamamış sayılmanın ağır kederinin yanında; hayat denen bu küçük derenin, kimi kez hangi umutları da yeşertebildiğini gösteren bu öykü, hatırlanmak üzerine yazılmış kısa bir destan tadındadır.
Yılların dahi yıkıp yok edemediği tek şey nedir? sorusuna verilen yanıt, öykünün bu cümlesinde okuyucunun karşısına çıkıveriyor: Kendisini geçmişin karanlığına kolay kolay teslim etmeyen, her şeye karşın nefes alıp veren, gerçek ve aydınlık bir sevgi!
Öykü sabır işidir. İki günde 'şöhret' yapmaz insanı. Soydan Kızgın, bunu erken öğrenmenin meyvelerini topluyor şimdi. İlk yazdıkları da öyküydü; ama, onlarla yetinmedi Soydan. Sessizce ördü kozasını, dilini oluşturdu, kendi öyküsünü yarattı. Şimdi bugünün ve yarının bir öykücüsü duruyor karşınızda.
-Feyza Hepçilingirler-
(Tanıtım Bülteninden)
Soydan Kızgın 1975 yılında Erzincan'ın Çayırlı ilçesine bağlı Aşağıçamurdere köyünde doğdu. İlkokulu köyünde ve orta birinci sınıfıysa ilçede bulunan lisede tamamladı. 1988 yılında ailesiyle birlikte İstanbul’a göç etti. Öğrenimini İstanbul’da sürdürdü: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde lisansı, Bahçeşehir Üniversitesi’nde ise yüksek lisans eğitimi aldı.
Yazar kendi kelimeleriyle edebiyat serüvenini şöyle anlatıyor: “2001 yılında mezun olurken, cebimde bir işletme diploması var gibi görünüyordu ama aslında üniversiteyi o diplomadan çok daha değerli şeylere sahip olarak bitirmiştim: Bir okur olarak edebiyatın enginliğini daha derinden keşfetmenin sonsuz heyecanı yanında, yüreğimde her geçen gün daha da büyüyen, dizginlenmez bir yazma hevesi!”
1999’da, o güne değin kaleme aldığı birkaç öyküsünü, her yıl Gençlik Ödülleri adıyla öykü yarışması düzenleyen Kadıköy’deki Gençlik Kitabevi’ne gönderdi ve bu yarışmadan mansiyon ödülü aldı. Bu ödül, yazdıklarına olan inancının ve güveninin daha da pekişmesini sağladı. Bunun üzerine öykülerini dergilerine götürmeye ve yeni yarışmalara göndermeye karar verdi. İlk öyküleri 2000 yılının Ocak ayında Papirus (Göç Etmek adlı öyküsü) ve Güney (Kırmızı Elma adlı öyküsü) dergilerinde yayınlandı. Zaman içinde Adam Öykü, Varlık, Berfin Bahar, Yaba Edebiyat, Özgür Edebiyat, Gökyüzü gibi dergilerde de öyküleri yayınlanmaya başladı.
Aldığı öykü ödülleri şunlardır:
Çukurova Edebiyatçılar Derneği 2. Orhan Kemal Öykü Yarışması 2009 Üçüncülük Ödülü (Kedisiz adlı kitap dosyası ile)
Yılmaz Güney Kültür ve Sanat Festivali Öykü Onur Ödülü 2008
Anafilya Edebiyat Dergisi Öykü Yarışması Birincilik Ödülü 2005
Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması İkincilik Ödülü 2002
Kadının Sosyal Hayatını Araştırma ve İnceleme Derneği (KASAİD) Öykü Yarışması İkincilik Ödülü 2001
Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması Üçüncülük Ödülü 2000
Varlık Dergisi Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülleri Dikkate Değer Öykü Ödülü 2000
Gila Kohen Öykü Yarışması Üçüncülük Ödülü 2000
Gençlik Kitabevi Öykü Yarışması Mansiyon Ödülü 1999