“Bir aklın alabildiği halleri okuyunca çok şaşıracaksınız.”

Akıl sadece felsefenin ve bilimin dilini, sanat sadece duyguların dilini mi meydana getirir? Bu soruyu sormak bile estetiğin, felsefenin ve bilimin işi midir? Sanat da bu sorunun peşine düşebilir mi? Akla Çarpan bu türden soruların peşine kuytu kütüphane raflarıyla bağdadi duvar arasında aklını ele geçirerek düşüyor.

Estetiğin, felsefenin ve bilimin sorduğu sorulara kendi yöntemlerine göre yanıt vermelerini bekleriz, sanattansa böyle bir yanıt ummayız. Belki aradaki tek fark da budur. Akla Çarpan çocuk aklından, tanık olduğu tarihten (Ne kadarına gerçekten tanıktı, ne kadarını okuduklarından, öğrendiklerinden yola çıkarak tanık kesildi bilmeden...) devrime uzanacak bir mücadelenin izlerini sürüyor. Bunu geleceğe yürüyen insana tanıklık etmeye çalışarak yapmaya çalışıyor.

Tarık Günersel'in dediği gibi: “Akla Çarpan gönle de çarpıyor”...